Smartengeld hoogte

Aangeefster verkeerde, vanwege haar leeftijd, de omstandigheden in haar gezin met hulpbehoevende ouders en haar relatie tot verdachte, in een kwetsbare positie. Aangeefster heeft weliswaar soms zelf ook gevraagd aan verdachte om seksuele handelingen bij haar te verrichten, maar zij was niet in staat om op adequate wijze met haar seksuele nieuwsgierigheid om te gaan. Zij was ‘geen partij’ voor verdachte. Verdachte heeft aldus het vertrouwen dat aangeefster gezien zijn rol binnen het gezin in hem mocht hebben op grove wijze beschaamd en een onaanvaardbare inbreuk gemaakt op haar lichamelijke integriteit. De rechtbank rekent het verdachte aan dat hij niet heeft ingezien dat zijn handelen niet door de beugel kon. De gedragingen kunnen, naar de ervaring leert, voor slachtoffers ernstige psychische gevolgen hebben, zoals in casu ook blijkt uit de schriftelijke slachtofferverklaring van aangeefster. Verdachte heeft daar kennelijk geen moment bij stilgestaan.

De rechtbank houdt echter ook rekening met de persoonlijkheid van de verdachte, die maakt dat hij moeilijk ‘nee’ kan zeggen. Dat blijkt ook uit de positie van verdachte binnen het gezin van aangeefster, waarin hij steeds voor het gezin heeft klaargestaan. Een en ander heeft, in extremis, geleid tot een zodanig nauwe band tussen verdachte en aangeefster dat, volgens verdachte, de grens tussen kind en volwassene is vervaagd.

Echter, dat ontslaat verdachte niet van zijn verantwoordelijkheid als volwassene, temeer daar hij wist dat aangeefster mogelijk eerder seksueel misbruikt was.
Namens het minderjarige slachtoffer, [slachtoffer], heeft zich schriftelijk als benadeelde partij de wettelijke vertegenwoordiger, mevrouw [moeder slachtoffer] (moeder), in het strafproces gevoegd ter verkrijging van schadevergoeding ter zake van het tenlastegelegde. Gevorderd is een bedrag van € 4.982,00 aan immateriële schadevergoeding. Op de zitting heeft de raadsvrouw van de benadeelde partij de immateriële schade verhoogd tot een bedrag van € 10.000,00. Daarnaast heeft de raadsvrouw namens de benadeelde partij materiële schadevergoeding gevorderd. Het gaat om studievertragingskosten ter hoogte van € 10.000,00 en telefoonkosten ter hoogte van € 100,00. De vordering van de benadeelde partij bedraagt, na deze verhoging, € 20.100,00.